Plastische Vervorming
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Plastische vervorming is een blijvende vormverandering van een materiaal of constructie die optreedt wanneer de belasting de vloeigrens overschrijdt en na het wegnemen van de belasting niet volledig verdwijnt.
Omschrijving
Wanneer een materiaal wordt belast, treedt er vervorming op. Tot aan een bepaalde grens, de elasticiteitsgrens of vloeigrens, is deze vervorming elastisch, wat betekent dat het materiaal na het wegnemen van de belasting terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm. Wordt de belasting echter groter dan deze grens, dan begint het materiaal plastisch te vervormen. Deze plastische vervorming is blijvend en onomkeerbaar. Plastische vervorming gaat vaak samen met elastische vervorming; na het wegnemen van de kracht blijft dan een deel van de vervorming bestaan. In de bouw kan plastische vervorming duiden op overbelasting, maar bij taaie materialen kan enige plastische vervorming optreden voordat breuk plaatsvindt.
Verschil tussen elastische en plastische vervorming
Elasticiteit is de eigenschap van een materiaal om na belasting terug te keren naar de oorspronkelijke vorm. Plastische vervorming daarentegen is blijvend. Het punt waarop de overgang van elastisch naar plastisch gedrag plaatsvindt, is de vloeigrens. Bij het ontwerpen van constructies wordt er veelal naar gestreefd om de spanningen onder de vloeigrens te houden om ongewenste blijvende vervorming te voorkomen.
Relevantie in de bouw
In de bouwkunde is inzicht in plastische vervorming belangrijk voor sterkteberekeningen en dimensionering. Bij staalconstructies kan het optreden van plastische vervorming meegenomen worden in de berekening. Materialen die een grote plastische vervorming kunnen ondergaan voordat ze breken, worden als taai beschouwd. Brosse materialen kennen nagenoeg geen plastische vervorming en breken snel na het overschrijden van de elasticiteitsgrens.
Vergelijkbare termen
Elastische vervorming
Gebruikte bronnen: